Αντωνης Ρομπος
Ο άνθρωπος που υπέγραψε πρώτος σύμφωνο συμβίωσης στον Δήμο της Αθήνας, μας μιλά με την ευκαιρία του Pride που ξεκινά σε λίγες μέρες.
Ο Ιούνιος πλησιάζει και όπως έχει καθιερωθεί τα τελευταία χρόνια είναι ο μήνας της Υπερηφάνειας για την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, καθώς τέτοια εποχή ξεκινούν πυρετωδώς οι προετοιμασίες των εκδηλώσεων του Pride.
Συνέντευξη στη Χριστίνα Μισιρλή
Με αφορμή αυτή την περίοδο το speedynews.gr επικοινώνησε με τον κ. Αντώνη Ρόμπο, νευρολόγο-ψυχίατρο, πρώην Πανεπιστημιακό Αναπληρωτή Καθηγητή Νευρολογίας στο ΕΚΠΑ, ακτιβιστή και εθελοντή στους «Γιατρούς του Κόσμου», στο PRAKSIS και στον «Κύκλο Αλληλεγγύης».
O κ. Ρόμπος είναι ο πρώτος που υπέγραψε σύμφωνο συμβίωσης με τον σύντροφό του στο Δήμο Αθηναίων, όπου έζησαν ευτυχισμένοι για 38 χρόνια.
Μας περιέγραψε πώς είναι η ζωή του και πόσο έχει αλλάξει η καθημερινότητα του λόγω της πανδημίας. «Λόγω των περιορισμών που μας έχει επιβάλλει η πανδημία δυστυχώς δεν μπορώ να κινούμαι ελεύθερα για να προσφέρω τις υπηρεσίες μου ως σύμβουλος Νευρολόγος-Ψυχίατρος, κάτι που έκανα περισσότερο από μία εικοσαετία, τόσο σε πρόσφυγες – μετανάστες (συμπεριλαμβανομένων και προσφύγων-μεταναστών ΛΟΑΤΚΙ) αλλά και σε ευπαθή πληθυσμό Ελλήνων (Ρομά, κρατούμενες στις γυναικείες φυλακές Θηβών), και στις οργανώσεις «Γιατροί του Κόσμου» και PRAKSIS», εξήγησε και πρόσθεσε ότι η δραστηριότητα αυτή εκτεινόταν πέρα από την Αθήνα, όπως σε ακριτικά νησιά ή χώρους φιλοξενίας προσφύγων ανά την Ελλάδα.
Επίσης και με την οργάνωση “Γιατροί χωρίς Σύνορα” συνεργάστηκε εθελοντικά, ως σύμβουλος Νευρολόγος στην αξιολόγηση και αντιμετώπιση κακοποιημένων προσφύγων μεταναστών.
Όπως αναφέρει ο ίδιος, από το 2017 συνεργάζεται εθελοντικά με την Ελληνική Εθελοντική Συμπαράσταση, η οποία είναι μη κερδοσκοπική εταιρεία, που έχει την έδρα της στο Θησείο και εξυπηρετεί ευάλωτες ομάδες ατόμων και οικογενειών. «Εκεί έχω οργανώσει και συντονίζω ιατρείο με τη συμμετοχή συναδέλφων διαφορετικών ειδικοτήτων», σημειώνει.
«Ο τωρινός περιορισμός μου δεν με εμποδίζει να μετέχω, πάντα εθελοντικά, σε ποικίλες δραστηριότητες και κυρίως στον «Κύκλο Αλληλεγγύης», για στήριξη μέσω τηλεφωνικής επικοινωνίας, μαζί με άλλους συναδέλφους παθολόγους και ψυχιάτρους – ψυχολόγους, άτομα που, λόγω της πανδημίας, αντιμετωπίζουν ψυχικά προβλήματα».
Παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε όλοι τους τελευταίες μήνες, συνεχίζει να είναι στο πλευρό όσων τoν έχουν ανάγκη δίνοντας λύσεις στα προβλήματα τους. Μάλιστα, παρά τη συνταξιοδότησή του από το ΕΚΠΑ, η ιδιότητά του ως Πανεπιστημιακός δάσκαλος δεν παύει να ισχύει. «Για το λόγο αυτό συμμετέχω, τιμής ένεκεν, στο πρόγραμμα διδασκαλίας της Α’ Παθολογικής Κλινικής του ΕΚΠΑ, παραδίδοντας διαδικτυακές διαλέξεις, με αντικείμενο τη νευρολογία, σε εναλλασσόμενες ομάδες φοιτητών της Ιατρικής Σχολής», είπε.
Αναφορικά με το αν η πανδημία έχει δυσκολέψει το έργο που παρέχει βοηθώντας τους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη απάντησε ότι προσπαθεί να δίνει λύσεις τηλεφωνικώς, ενώ παράλληλα με τις επαφές του με το χώρο της Υγείας και τα νοσοκομεία, μπορεί υπεύθυνα να κατευθύνει τα άτομα που αντιμετωπίζουν προβλήματα, στους κατάλληλους χώρους και να παρακολουθεί την πορεία τους. «Επιπλέον, λειτουργώ μέσω τηλεφώνου, συμβουλευτικά στους «Γιατρούς του Κόσμου» προσφέροντας την εμπειρία μου, όταν με καλούν σε ώρες ανάγκης για ασθενείς ή για προβλήματα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων».
Ο κ. Ρόμπος έχοντας ζήσει το ΛΟΑΤΚΙ κίνημα στην Ελλάδα, από τον προηγούμενο αιώνα, μας περιγράφει την άποψή του για το σημείο που βρίσκεται σήμερα η χώρα.
«Ποιος θα φανταζόταν στην ελληνική κοινωνία του ’70 τη μαζικότητα του σημερινού Athens Pride και την ανταπόκριση που θα είχε και πέρα από την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα! Νομίζω ότι έχουν γίνει πολύ σημαντικά βήματα κυρίως με τη νομοθέτηση του Συμφώνου Συμβίωσης και του Νομου για την αναγνώριση ταυτότητας φύλου. Ωστόσο, ο νομοθέτης, στο πνεύμα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, οφείλει να προχωρήσει στην θεσμοθέτηση του γάμου και της παιδοθεσίας».
«Δυστυχώς, παρά τη θετική αλλαγή ως προς τα ανθρώπινα δικαιώματα στη χώρα μας, υπάρχει ακόμα ομοφοβικό κλίμα, σε σημαντικό βαθμό», τόνισε, ενώ παράλληλα συμπλήρωσε ότι οραματίζεται την ημέρα που η ταυτότητα φύλου και ο σεξουαλικός προσανατολισμός δεν θα είναι παρά χαρακτηριστικά όπως το χρώμα των μαλλιών ή των ματιών μας».
«Μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα, συμμετέχουμε στο Pride, διαδηλώνουμε τα δικαιώματα μας, γιορτάζουμε και αγωνιζόμαστε καθημερινά».
Σε ερώτησή μας σχετικά με την τρανς ταυτότητα, επεσήμανε πως «από καθαρά επιστημονική πλευρά, η «δυσφορία ταυτότητας φύλου», όπως ορίζεται διεθνώς (αν και ο όρος δέχεται κριτική), προσπαθεί να περιγράψει την ασυμφωνίαπου βιώνει ένας άνθρωπος ανάμεσα στο φύλο που του αποδόθηκε κατά την γέννησή του και σε εκείνο που νιώθει. Έκτος αυτού, η ταυτότητα φύλου αφορά ένα ευρύ φάσμα που δεν αφορά μόνο τη δυαδικότητα αρσενικό – θηλυκό. Πρόκειται για γνωστή και συχνή κατάσταση από παλιά που παρουσιάζεται σε αρκετά άτομα σε όλο τον πλανήτη».
Σε περίπτωση που ένα άτομο επιθυμεί φυλομετάβαση εξήγησε ποιος είναι ο ρόλος του ψυχιάτρου ξεκαθαρίζοντας ότι «σε καμία περίπτωση δεν ψυχιατρικοποιείται η τρανς ταυτότητα».
«Ένα τρανς άτομο μπορεί δίχως καμία ιατρική μεσολάβηση να προχωρήσει στη νομική αναγνώριση της ταυτότητάς του. Σε περίπτωση, όμως, που επιθυμεί να προβεί σε χειρουργικές παρεμβάσεις, αναπόφευκτα θα πρέπει να έχει αντίστοιχη ιατρική μέριμνα και φροντίδα από ομάδα διαφορετικών ειδικοτήτων. Ο ρόλος του ψυχιάτρου, συνοπτικά, είναι να συμμετέχει ενεργά και να συμπαρίσταται σε όλη τη χρονική διαδικασία της κοινωνικής φυλομετάβασης».
Όσον αφορά το δικαίωμα στον πολιτικό γάμο είπε ότι είναι «ζήτημα ισονομίας και ισοπολιτείας για όλους τους πολίτες μιας δημοκρατικής ευρωπαϊκής χώρας. Το ακανθώδες, όμως, θέμα είναι το δικαίωμα στην παιδοθεσία, όσο κι αν αυτό ενεργοποιεί τα συντηρητικά ανακλαστικά μιας μερίδας κόσμου που είναι εγκλωβισμένος σε στερεοτυπικά μοντέλα».
«Είμαι κατηγορηματικός ότι η παιδοθεσία είναι θεμελιώδες δικαίωμα από το οποίο δεν μπορεί να αποκλείεται καμία, κανένας, κανένα. Για όλα τα άτομα θα πρέπει να ισχύουν οι ίδιες προϋποθέσεις. Αυτό είναι και το νόημα της διεκδίκησης της ισότητας στο γάμο το οποίο είναι στην ατζέντα όλων των ΛΟΑΤΚΙ οργανώσεων», συμπλήρωσε.
Καταλήγοντας ο κ. Ρόμπος αναφέρθηκε στις αρνητικές εντυπώσεις που δημιουργήθηκαν από μια παλαιότερη ιδιωτική του συζήτηση τονίζοντας ότι «διατυπώθηκαν λανθασμένοι όροι και αδόκιμες εκφράσεις και πολύ πρόχειρα και αδέξια, θα έλεγα, εκπεφρασμένες θέσεις».
«Πρόσφατα που ξαναείδα το δημοσίευμα, ομολογώ ότι σε καμία περίπτωση αυτή η ατυχής συνέντευξη δεν με εκφράζει ούτε αντανακλά το έργο και την δράση μου ως επιστήμονα, ακτιβιστή και μέλος της κοινότητας», κατέληξε.
